2017-04-24

Szkice z podróży

Minęły prawie cztery lata od śmierci Krzysztofa Marciniaka. W kwietniu 2014 roku dobiegła do nas ta smutna wiadomość. Odszedł młody, utalentowany artysta. Zostawił jednak po sobie niezwykłe dziedzictwo talentu i wrażliwości. Część z prawie sześciu tysięcy pozostawionych prac można oglądać w holu wystawienniczym Myślenickiego Ośrodka Kultury i Sportu, a już w najbliższy piątek 28 kwietnia o godz. 18.00 podczas specjalnego spotkania w MOKiS posłuchać refleksji Rafała Zalubowskiego o twórczości Marciniaka.

Krzysztof urodził się w Myślenicach, mieszkał i tworzył w Dobczycach. Pierwszym nauczycielem, a może twórczym przewodnikiem był dla niego Rafał Zalubowski, w którego szkole rozpoczynał swoją przygodę z materią sztuki wizualnej. Później wybierał swoich mentorów równie starannie – dyplom krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych zdobył w 2008 roku w dwóch pracowniach: rysunku – prof. Jacka Gaja i miedziorytu prof. Stanisława Wejmana. Niedługo potem w 2009 obronił doktorat na macierzystej uczelni, a jego promotorem stał się kolejny znakomity grafik prof. ASP Krzysztof Tomalski. Marciniak należał do grona artystów niezwykłych, pozostawił po sobie blisko 6 tysięcy prac, dzięki którym możemy podjąć próbę zobaczenia tego co nas otacza na nowo, jego oczyma. Każdy kto spotkał go na swojej drodze miał przyjemność poznawania niezwykłego człowieka i zdyscyplinowanego twórcy.
- Marciniak rzeźbi, rysuje, maluje, ryje w miedzi, trawi w cynku, zajmująco pisze o sztuce. Wirtuozeria śladów pędzla, ołówka, rylca oraz słowa ujawnią rzadko dziś spotykaną biegłość warsztatową, wrażliwość, nieprzeciętny intelekt. Marciniak to wieczny poszukiwacz kamienia filozoficznego, tylko, że on w odróżnieniu od słynnych filozofów, szuka odpowiedzi na odwieczne pytania, jak za pomocą form abstrakcyjnych i przedstawiających określić uczucia, stany emocjonalne, uchwycić portret duszy – pisał o Krzysztofie Marciniaku prof. ASP Darek Vasina.

Załączniki: